စိန္ေခၚမႈ အသစ္မ်ားႏွင့္ ဥေရာပ သမဂၢ

ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႕က ဘာလင္ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ဥေရာပ သမဂၢေ ခါင္းေဆာင္မ်ား စုေဝးခဲ့ကာ ဥေရာပ သမဂၢ ႏွစ္ ငါးဆယ္ျပည့္ အခမ္းအနားကို က်င္းပခဲ့ ၾကသည္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႕က ျပင္သစ္၊ အေနာက္ ဂ်ာမနီ၊ အီတလီ၊ လူဇင္ဘတ္၊ နယ္သာလန္ႏွင့္ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ ႏုိင္ငံ တို႕သည္ အီတလီႏုိင္ငံ ေရာမ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ စုေဝးၿပီး ေရာမ သေဘာ တူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ ထိုးခဲ့ ၾကၿပီး ဥေရာပ စီးပြားေရး အဖြဲ႕ European Economic Community, EEC ကိုတည္ေထာင္ ခဲ့ၾက ျခင္းျဖင့္ ယေန႕ ဥေရာပ သမဂၢကို ေမြးဖြား ေပးခဲ့ၾကသည္။

မူလက ဥေရာပ အင္အားႀကီး ႏွစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ ျပင္သစ္ႏွင့္ ဂ်ာမနီ အၾကား ေနာက္ထပ္ရန္ မီးမ်ား မေပၚေပါက္ ေစရန္ အတြက္ စီးပြားေရး ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ မႈကို တည္ေဆာက္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ေသာ အဖြဲ႕သည္ ယခု အခ်ိန္တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ ၂၇ ႏုိင္ငံ ပါဝင္ေသာ ဥေရာပ သမဂၢ အျဖစ္သို႕ ေရာက္ရိွခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ဥေရာပ သမဂၢ၏ ႏွစ္ ငါးဆယ္ျပည့္ ေမြးေန႕တြင္ ဥေရာပ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက ဥေရာပ သမဂၢ၏ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးရင္း တစ္ခု တည္းေသာ ဥေရာပ ျဖစ္လာေအာင္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္မည့္ အစီအမံ မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကား ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ဥေရာပ သမဂၢသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ငါးဆယ္က ရရိွခဲ့သည့္ေ အာင္ျမင္မႈမ်ား၊ တက္ၾကြ လွဳပ္ရွားမႈမ်ား အရိွန္အဟုန္ မ်ားကို အနာဂတ္တြင္ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္း ထားႏုိင္ လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္သူ အနည္းငယ္ ခန္႕သာ ရိွေပသည္။

ဥေရာပ သမဂၢ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ

ဥေရာပ သမဂၢ၏ အနာဂတ္ အေရး အတြက္ အဓိက ျပႆနာ တစ္ခုမွာ ဥေရာပ သမဂၢ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို အတည္ျပဳ ႏုိင္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ ဥေရာပ သမဂၢ ဖြဲ႕စည္း ရာတြင္ အသံုးျပဳ ခဲ့ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ စာခ်ဳပ္မ်ား ေနရာတြင္ ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ အတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ တစ္ခုျဖင့္ အစားထိုးရန္ လွဳပ္ရွားမႈ မ်ားကို ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ စတင္ခဲ့ၿပီး ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံု မူၾကမ္း တစ္ခုကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ ၂ဝဝ၄ခုႏွစ္ ေအာက္တို ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႕တြင္ ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားက ဥေရာပ သမဂၢ အတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ တစ္ရပ္ ေရးဆြဲေရး ဆိုင္ရာ သေဘာ Treaty Establishing a Constitution for Europe (TCE) ကို လက္မွတ္ ေရးထိုး ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသေဘာ တူညီခ်က္ အရ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံ အားလံုးက ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို လက္ခံ အတည္ျပဳရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္သည္။

လက္ရိွ အေျခအေနတြင္ ဥေရာပ သမဂၢ အတြင္းတြင္ စီးပြားေရး၊ ဘ႑ာေရး၊ ႏုိင္ငံျခားေရး၊ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး စေသာ က႑ အမ်ား အျပားတြင္ ဘုံသေဘာ တူညီခ်က္ မ်ားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ ေနသည့္တိုင္ တစ္ခု တည္းေသာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေအာက္တြင္ ရပ္တည္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆန္႕က်င္မႈ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ လာခဲ့ သည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိႏုိင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ထိပါး ေစသည္ ဆိုသည့္ အေျခခံ ေပၚတြင္ ရပ္တည္ၿပီး ဆန္႕က်င္မႈ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ ခဲ့သည္။

သို႕တိုင္ေအာင္ ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၇ ႏုိင္ငံက ဥေရာပ သမဂၢ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို လက္ခံခဲ့ ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၉ ရက္ေန႕တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ၏ ျပည္သူ႕ဆႏၵခံ ယူပြဲႏွင့္ ေနာက္သံုးရက္ အၾကာတြင္ ျပဳလုပ္သည့္ နယ္သာလန္ ႏုိင္ငံ၏ ျပည္သူဆႏၵ ခံယူပြဲ မ်ားတြင္ မဲဆႏၵရွင္မ်ား က ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ပယ္ခ် လိုက္သည့္ အခါတြင္မူ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အတည္ျပဳေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ခုလံုး ရပ္တန္႕သြား ခဲ့ေတာ့သည္။ ယခု အခ်ိန္တြင္မူ ဥေရာပ သမဂၢေ ခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကားတြင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို အစမွ ျပန္လည္ အသစ္ ေရးဆြဲ မည္လား၊ သို႕မဟုတ္ ပယ္ခ် ခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံမ်ားက ျပည္သူမ်ား စိတ္ေျပာင္းသည္ အထိ ေစာင့္ဆိုင္း မည္လား ဆိုသည္ကို ျငင္းခံု ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ လက္ရိွ ဥေရာပ သမဂၢ ဥကၠဌ ျဖစ္သည့္ ဂ်ာမနီ ႏုိင္ငံကမူ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ျပင္သစ္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးထိ ေစာင့္ဆိုင္းၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ရန္ လိုလားလွ်က္ ရိွသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ေပါင္းစည္းေရး ျပႆနာမ်ား

၁၉၈ဝ ျပည္လြန္ ႏွစ္မ်ားမွ စတင္ၿပီး ဥေရာပ သမဂၢ ခ်ဲ႕ထြင္ေရးသည္ လူႀကိဳက္ မ်ားေသာ မူဝါဒ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုမူဝါဒကို အဓိက ေထာက္ခံေသာ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ ျပင္သစ္ႏွင့္ ဂ်ာမနီ ျဖစ္သည္။ ထုိမူဝါဒကို ေထာက္ခံ သူတို႕က ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္လိုေသာ ႏုိင္ငံမ်ားသည္ ဥေရာပ သမဂၢ၏ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရး စံႏႈန္းမ်ားကို လိုက္နာ ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ရေသာေၾကာင့္ ထိုႏိုင္ငံမ်ားတြင္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ သာမက ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားေရး ကိုပါ အေထာက္အကူ ျပဳႏုိင္ သည္ဟု ယူဆခဲ့ ၾကသည္။ လက္ေတြ႕ တြင္လည္း ၁၉၈ဝ ျပည့္လြန္ ႏွစ္မ်ားတြင္ တစ္ခ်ိန္က အာဏာရွင္ စနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ ခဲ့ေသာ ဂရိ၊ ေပၚတူဂီႏွင့္ စပိန္တို႕ကို ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ အတြင္းသို႕ ဝင္ခြင့္ျပဳခဲ့ရာ ထိုႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္ ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရ သည္။ ဥေရာပ ေပါင္းစည္းေရး မူဝါဒသည္ ေမလ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္တြင္ ယခင္ ကြန္ျမဴနစ္ ႏိုင္ငံ ရွစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆိုက္ပရတ္စ္ ၊ ေမာ္လ္လတာ ႏိုင္ငံမ်ားကို ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႔ အတြင္းသို႕ ဝင္ေရာက္ ခဲ့ခ်ိန္တြင္ အထြတ္ အထိပ္သို႕ ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ တြင္ေတာ့ ဥေရာပ သမဂၢသည္ ႏုိ္င္ငံေရး အကဲခတ္ အခ်ိဳ႕၏ အဆိုအရ ေပါင္းစည္းေရး ႀကိဳပမ္းမႈ မ်ားတြက္ ေျခကုန္ လက္ပန္း က်သြားၿပီး ေနာက္ထပ္ အဖြဲ႕ဝင္ အသစ္မ်ား လက္ခံရန္ လက္တြန္႕ သြားခဲ့ သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ဇန္န ဝါရီလတြင္ ဘူေဂး ရီးယားႏွင့္ ရိုေမး နီးယား တို႕ကို အဖြဲ႕ဝင္ အသစ္မ်ား အျဖစ္ လက္ခံခဲ့ ေသာ္လည္း ထိုႏုိင္ငံမ်ား အေနျဖင့္ အဂတိ လိုက္စားမႈႏွင့္ ဒုစရိုက္ ဂိုဏ္း မ်ားကို ထိေရာက္စြာ ကိုင္တြယ္ျခင္း မျပဳလွ်င္ ဒဏ္ခတ္ အေရးယူ မႈမ်ား ခံရမည္ ဆိုသည့္ တင္းက်ပ္ေသာ စည္းကမ္း မ်ားႏွင့္သာ လက္ခံခဲ့ သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထိုသို႕ ျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္း အရင္းမွာ ဥေရာပ သမဂၢ အတြင္းတြင္ အဖြဲ႕ဝင္ ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္ သစ္မ်ား အၾကားတြင္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ အေျခအေနမ်ား အလြန္အမင္း ကြာျခား ေနျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳး ဆက္မ်ား ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဥေရာပ သမဂၢ အတြင္းသို႕ ဝင္ခြင့္ရရန္ ေစာင့္ဆိုင္း ေနေသာ  ေဘာလ္ကန္ ေဒသ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယူကရိန္း၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ တို႕အတြက္ အခ်ိန္ အေတာ္ ၾကာၾကာ ေစာင့္ဆိုင္း ရမည့္ အေျခအေန တြင္ရိွေနေပသည္။

ဥေရာပ သမဂၢ အတြက္ အဖြဲ႕ဝင္ သစ္မ်ား လက္ခံ ရာတြင္ အျငင္းပြား ဖြယ္ရာ အျဖစ္ဆံုးမွာ တူရကီ ႏုိ္င္ငံ အေရးပင္ ျဖစ္သည္။ ေနတိုး အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာ တူရကီသည္ ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္ရန္အတြက္ ႀကိဳးစား ေနသည္မွာ အခ်ိန္ အေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ တူရကီ ႏုိင္ငံ၏ လူ႕အခြင့္ အေရး အေျခအေနမ်ား၊ တရား စီရင္ေရး စနစ္ မ်ားႏွင့္ လူနည္းစု မ်ား၏ အခြင့္အေရး မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဥေရာပ သမဂၢ၏ ေတာင္းဆို ခ်က္မ်ား အတိုင္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ ခဲ့သည္။

သို႕ေသာ္ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တို ဘာလတြင္ တူရကီ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္ေရး အတြက္ တရားဝင္ ေဆြးေႏြး မႈမ်ား ျပဳလုပ္ ခ်ိန္တြင္မူ ျပင္သစ္ႏွင့္ ဂ်ာမနီတို႕က တူရကီသည္ ဥေရာပ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံ မဟုတ္ဟု အေၾကာင္း ျပၿပီး အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္ လက္မခံ လိုေသာ သေဘာထား မ်ားကို ထင္ထင္ ရွားရွား ျပသခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ တူရကီ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပဳလုပ္ ေနေသာ ေဆြးေႏြးမႈ မ်ားသည္ တူရကီ ႏုိင္ငံ၏ ဆိုက္ပရပ္ မူဝါဒအေပၚ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရပ္ဆိုင္း သြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ၿဗိတိန္၊ အီတလီ၊ စပိန္ႏွင့္ ဆြီဒင္ တို႕ကမူ တူရကီ ႏုိင္ငံကို အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္ လက္မခံ ျခင္းကို မူဆလင္ ကမၻာက ခရစ္ယန္ ဥေရာပ ႏုိင္ငံ မ်ားက အစၥလာမ္ ႏုိင္ငံ တစ္ႏို္င္ငံကို အဆင့္အတန္း ခြဲျခားသည့္ လုပ္ရပ္ အျဖစ္ ျမင္သြား မည္ကို စိုးရိမ္ ေနၾကသည္။ ထို႕အျပင္ ထုိလုပ္ရပ္ ေၾကာင့္ ဥေရာပ သမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ေနထိုင္ ေနေသာ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္ သန္းႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္အတြင္းတြင္ အစြန္းေရာက္ သေဘာ တရားမ်ား ပိုမို တိုးပြား လာမည္ကို စိုးရိမ္ ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ တူရကီ ႏုိ္င္ငံ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္ေရး မွာမူ အလွမ္းေဝး ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ား

လက္ရိွ အေျခအေနတြင္ ဥေရာပ သမဂၢ၏ ေရွ႕ေဆာင္ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္ေသာ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ အီတလီ ႏွင့္ ၿဗိတိန္တို႕မွာ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈႏႈန္း ေႏွးေကြးျခင္း၊ အလုပ္ လက္မဲ့ႏႈန္း ျမင့္မား လာျခင္း စေသာ ျပႆနာ မ်ားႏွင့္ လံုးခ်ာလိုက္ ေနၾကသည္။ သို႕တိုင္ေအာင္ ဥေရာပ သမဂၢ၏ အနာဂတ္ စီးပြားေရး ဦးတည္ရာ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၎တို႕ အခ်င္းခ်င္းလည္း သေဘာထား ကြဲလြဲလွ်က္ ရိွေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၿဗိတိန္ ႏို္င္ငံက စီးပြားေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ လစ္ဘရယ္ မူဝါဒကို အေျခခံသည့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ မႈကို လိုလားၿပီး အေရွ႕ႏွင့္ ဗဟုိ ဥေရာပ ေဒသမွ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံသစ္ မ်ားက ၿဗိတိန္၏ မူဝါဒကို ေထာက္ခံလွ်က္ ရိွၾကသည္။ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီတို႕ကမူ လူမႈ ဖူလံုေရးကို အေျခခံသည့္ မူဝါဒ မ်ားကိုသာ ဆက္လက္ က်င့္သံုး လိုၾကသည္။ အေနာက္ ဥေရာပ ျပည္သူ အမ်ားစု အေနျဖင့္ ကလည္း ဥေရာပ သမဂၢ တိုးခ်ဲ႕ေရးထက္ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံသစ္ မ်ားထံမွ ေစ်းခ်ိဳေသာ အလုပ္သမား မ်ားေၾကာင့္ ႏုိ္င္ငံ အတြင္း အလုပ္လက္မဲ့ မ်ားျပား လာမႈ၊ အာဖရိက တိုက္မွ အေျခခ် ေနထိုင္သူ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ မ်ားမွ တဆင့္ အစၥလာမ္ အစြန္းေရာက္ ဝါဒီမ်ား ေျခကုတ္ ယူလာမႈ၊ စီးပြားေရး တံု႕ဆိုင္းမႈ စသည္ တို႕တြင္ ပိုမို အာရံု စိုက္ေနၾကသည္။

ထိုကဲ့သို႕ ဥေရာပ သမဂၢ၏ ေရွ႕ဆက္ရမည့္ ခရီး မေသခ်ာ၊ မေရရာ ခ်ိန္တြင္ ဥေရာပ သမဂၢ၏ ဦးေဆာင္ ႏုိင္ငံမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား အၾကားတြင္လည္း ျပည္တြင္း ျပႆနာမ်ားက ဖိစီး ေနၾကသည္။ ဂ်ာမနီ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မက္ကဲလ္၏ ညြန္႕ေပါင္း အစိုးရမွာလည္း ကြန္ဆာ ေဗးတစ္ ပါတီႏွင့္ ဆိုရွယ္ ဒီမိုကရက္ မ်ားအၾကား အေပးအယူျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထား ရသျဖင့္ လွဳပ္လီ လွဳပ္လဲ့ႏွင့္ အသက္ဆက္ ေနရသည္။ ျပင္သစ္ ႏုိင္ငံ မွာလည္း လာမည့္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္သာ အာရံုစိုက္ ေနၿပီး ၿဗိတိန္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တိုနီဘလဲ မွာမူ အီရတ္ ျပႆနာႏွင့္ နပမ္းလံုး ေနရာက ဥေရာ သမဂၢ ဘက္သို႕ အာရံု မက်ႏုိင္ပဲ ရိွေန ေပသည္။

အေကာင္းႏွင့္ အဆိုး

ထိုသို႕ အခက္အခဲမ်ား ရိွေန လင့္ကစား ဥေရာပ သမဂၢတြင္ ၾကီးမားေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရိွခဲ့သည္ ဆိုသည္မွာမူ ဖံုးကြယ္ မရေသာ အမွန္တရားပင္ ျဖစ္သည္။ ဥေရာပ သမဂၢသည္ ကြဲျပား ျခားနား ေနေသာ ဥေရာပ ႏုိင္ငံမ်ားကို မိမိ သေဘာ အေလွ်ာက္ စုစည္း ပါဝင္ေသာ ဥေရာပ မိသားစု အဖြဲ႕အစည္း အျဖစ္ တည္ေဆာက္ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထို႕အတူ ဥေရာပမွ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အရ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က် ေနေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကို အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ား အျဖစ္ လက္ခံရင္း ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ အရိွန္အဟုန္ရ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ယေန႕ အခ်ိန္တြင္ အေနာက္ ဥေရာပ၌ စီးပြားေရး တံု႕ဆိုင္း ေနသည့္ တိုင္း အဖြဲ႕ဝင္သစ္ အေရွ႕ ဥေရာပ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ ႏွစ္စဥ္ ပ်မ္းမွ် ၅% တိုးတက္ေနၿပီး အက္စတိုး နီးယား၊ လက္ဗီးယားႏွင့္ စလိုဗက္ ကီးယား နုိင္ငံမ်ား မွာမူ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁ဝ% ခန္႕ တိုးတက္ေ နသည္ကို ေတြ႕ရေပ သည္။

ဥေရာပ သမဂၢ အေနျဖင့္ အဓိက စြမ္းေဆာင္ ႏုိင္ေသာ အခ်က္မွာ စစ္ေအး ေခတ္လြန္ ကာလတြင္ အေမရိကန္တို႕ ႀကီးစိုး ေသာ ဧကမ႑ိိဳင္ ကမၻာ့ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ကို တန္ျပန္ၿပီး ဒိြမ႑ိဳင္ စနစ္ သို႕မဟုတ္ ဗဟု မ႑ိဳင္ စနစ္ ေပၚေပါက္ ေစရန္ အတြက္ အဓိက အင္အားစု အျဖစ္ေ ပၚထြက္ လာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ တို႕က ၎တို႕၏ အမ်ိဳးသား အက်ိဳး စီးပြားကို တုတ္ၾကီးၾကီး ကိုင္ၿပီး တစ္ကိုယ္ေတာ္ ဝါဒျဖင့္ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ေနခ်ိန္တြင္ ဥေရာပ သမဂၢက သံတမန္ေရး၊ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမႈ အကူအညီ ေပးေရးႏွင့္ ပညာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဖလွယ္ေရး စေသာ အေပ်ာ့စား အာဏာ ျဖန္႕က်က္မႈ နည္းလမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ပဋိပကၡ မ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ ေဆာင္ရြက္ လာသည္ကို ေတြ႕ရ ေပသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ ေပးအပ္ ေနသည့္ နိုင္ငံတကာ အကူအညီ မ်ား၏ ၇ဝ% မွာ ဥေရာပ သမဂၢႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားက ေပးအပ္ ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သံတမန္ ေရးရာ တြင္လည္း ဥေရာပ သမဂၢသည္ ေဘာ္လကန္ ေဒသႏွင့္ အေရွ႕ အလယ္ပိုင္း ပဋိပကၡ ေျဖရွင္းေရး မ်ားတြင္ အားႀကိဳး မာန္တက္ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ ႏုိင္ငံတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းမႈ လုပ္ငန္း မ်ားတြင္လည္း ဥေရာပ သမဂၢသည္ အေမရိကန္ တို႕ထက္ ပိုမို ထည့္ဝင္ ေဆာင္ရြက္ ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ လူ႕ဘဝ၏ သက္တမ္း တစ္ဝက္ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ မိမိ အနာဂတ္၊ မိမိ ေရွ႕ေရး အတြက္ ဆံုးျဖတ္ရန္ ခက္ခဲေသာ အေျခအေနမ်ား Mid Life Crisis ကို ၾကံဳရစၿမဲ ျဖစ္သည္။ ယခု ဥေရာပ သမဂၢ သည္လည္း ယခု ႏွစ္ငါးဆယ္ ျပည့္ခ်ိန္ တြင္လည္း Mid Life Crisis ႏွင့္ၾကံဳေတြ႕ ေနရၿပီ ျဖစ္သည္။ ထိုအခက္အခဲမ်ားကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ေရွ႕ဆက္ ႏုိင္ေရးသည္ ဥေရာပ ႏုိင္ငံမ်ား အတြက္ သာမက ကမၻာ့ ႏုိင္ငံမ်ား အတြက္လည္း အေရးႀကီး လွေပသည္။ အားေကာင္းေသာ ဥေရာပ သမဂၢ သာလွ်င္ အေမရိကန္ တို႕၏ ထင္ရာ စိုင္းမႈကို စီးပြားေရး၊ သံတမန္ ေရးအရ လည္းေကာင္း၊ ဒီမို ကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္ အေရး တန္ဖိုးမ်ား အရ လည္းေကာင္း စိန္ေခၚၿပီး အင္အား ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ထိန္းညိွ ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပရာ ဥေရာပ သမဂၢသည္ ႏွစ္ငါးဆယ္ ေမြးေန႕မွ ႏွစ္တစ္ရာ ေမြးေန႕အထိ အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ရိွရန္သာ ဆုေတာင္း ေပးရ ေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္။

ရဲထြဋ္

မီွျငမ္္းျပဳစာေစာင္မ်ား

၁။	The Golden Moment, Europe at 50, Newsweek, 26-3-07
၂။	Can Europe Age Gracefully ? by Shada IslamYaleGlobal, 21 March 2007